wtorek, 24 listopada 2020

NASZA MAŁA OJCZYZNA

 


Mała Ojczyzna to miejsce, z którym ktoś jest związany emocjonalnie, bo się w nim urodził, wychował lub mieszka.

https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=40308

 

Włocławek istnieje od X wieku, prawa miejskie miejscowość uzyskała w 1255 roku.

Zlokalizowany jest w, centrum Polski, województwie kujawsko-pomorskim.

SYMBOLE Naszego Miasta

Herb miasta przedstawia srebrny mur blankowany na czerwonym tle, ze złotą, zamkniętą bramą i trzema basztami, z których środkowa przykryta jest złotą infułą biskupią. Źródłami dla wizerunków herbu Włocławka, którego wygląd zmieniał się na przestrzeni wieków, są godła pieczęci miejskich. Na najstarszych z nich, pochodzących jeszcze ze średniowiecza, czytelny jest rysunek murów miejskich z trzema wieżami nakrytymi szpiczastymi daszkami i bramą w środku. W okresie tzw. drugiej lokalizacji (1339 r.) w herbie miasta widniał mur blankowany z zamkniętą bramą, dwie blankowane baszty boczne oraz środkowa, nakryta daszkiem ze znakiem krzyża i opatrzona tarczą z herbem dynastii książąt kujawskich (półlew i półorzeł pod wspólną koroną).
W XVI w. z pieczęci miejskich zniknęła tarcza z herbem kujawskim. Pieczęć z XVII w. (1641 r.) przedstawiała mur blankowany z zamkniętą bramą. Nad murem znajdowały się trzy baszty: boczne blankowane, środkowa nakryta biskupią infułą. Takiej pieczęci miasto używało do 1811 r., kiedy to prawodawstwo Księstwa Warszawskiego zakazało używać herbów i wprowadziło dla miast jednolite pieczęcie z godłem Księstwa.
Po stu latach przywrócono herby miejskie i władze włocławskie zatwierdziły nowy wizerunek symbolu, który był powtórzeniem herbu z 1641 r. Ciekawostką jest, że na przełomie XIX i XX wieku przedstawiano niekiedy otwartą bramę w herbie, zapewne dla podkreślenia gościnności włocławskiej. Urzędowy powrót herbu na miejską pieczęć nastąpił krótko przed odzyskaniem niepodległości, po 1914 r., kiedy Włocławek znajdował się pod zarządem niemieckim. Magistrat włocławski sporządził wtedy nową pieczęć, która zgodnie z obowiązującym w Niemczech prawem, zawierała herb miasta.
W związku z oficjalnym przywróceniem w 1919 r. herbów miejskich na pieczęciach, podjęto akcję porządkowania wizerunków herbowych.
W 1925 r. Magistrat Włocławka przygotował opis herbu: "W czerwonej tarczy mur srebrny blankowany ze złotą zamkniętą bramą. Nad murem trzy baszty, z których dwie boczne mniejsze blankowane, zaś środkowa nakryta złotą infułą biskupią". Po II wojnie światowej władze miasta zamówiły nowe pieczęcie: powielały one wizerunek herbu z biskupią infułą. W 1950 r. wprowadzono znaczne zmiany - infułę zastąpiono daszkiem, jednocześnie na środkowej baszcie umieszczając tarczę opatrzoną herbem kujawskim, ale bez korony.
W 1990 r. powrócono do wizerunku herbu sprzed 1950 r.

Flaga miasta skomponowana jest z barw herbowych. Ma kształt kwadratu z wydłużeniem w części górnej, tzw. swobodnej (ogon zwany również schwenklem). Na czerwonym polu w górnej części umieszczony jest herb miasta.


Hejnał miasta jest utworem instrumentalnym na trąbkę, fragmentem melodii ludowej: kujawiaka. Ze względu na swój uroczysty charakter uświetnia on najważniejsze wydarzenia we Włocławku. Jego dzisiejsze brzmienie zatwierdzono uchwałą Rady Miasta w 1997 roku.
Za prawdopodobnych autorów hejnału uważa się Pawła Romana Bojakowskiego i Jana Sobierajskiego, jednak z uwagi na brak jednoznacznych przekazów autorstwo hymnu jest określane jako nieznane.
Na temat tradycji grania hejnału we Włocławku dokładnych informacji również nie udało się ustalić. Z przekazów ustnych wiadomo, że hejnał ten grany był w XX wieku zaledwie dwukrotnie: na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych z wieży budynku straży pożarnej przy ulicy Żabiej, w latach siedemdziesiątych z wieży dawnego gmachu Urzędu Miejskiego przy ulicy Wojska Polskiego.

http://www.wloclawek.pl/pl/artykuly/33/symbole-miejskie

 

Warto na Włocławek spojrzeć z innej perspektywy:


Włocławek i jego historia. Dlaczego Włocławek jest Włocławkiem?

   Książę kujawski miał wielu synów. Najstarszy z nich Włodzisław, był najdzielniejszym z wojów i jednym z najlepszych ludzi w okolicy. Wielokrotnie wsławił się w bitwach o ojczyznę. Miał jednak jedną słabość – uwielbiał polowania. Jego rodzinna miejscowość leżała z dala od puszczy, postanowił więc, że gdy będzie już dorosły założy swój gród położony blisko lasu.

Po kilku latach obdarowany przez ojca liczną drużyną wojów i drwali ruszył na poszukiwanie wymarzonego miejsca.

Wędrował tydzień, dwa, ale nie odnalazł odpowiedniej przestrzeni. Zmęczony postanowił, że jeżeli do końca miesiąca nie podejmie decyzji, gdzie założyć miasto, wróci na ojcowiznę.

Upływały kolejne dni i Włodzisław coraz bardziej się denerwował. Ostatniej nocy jego drużyna rozbiła obóz na polanie, na której spędziła pierwszy postój miesiąc temu. Książę, pragnąc odpocząć w ciszy, postanowił wyruszyć na spacer. Szedł powoli leśnym traktem, gdy nagle ujrzał łunę otaczającą stojącą daleko postać. Gdy zbliżył się do niej z przerażeniem odkrył, że stoi nie przed potężnym mężczyzną, lecz orłem, a ów blask bije od jego korony i skrzydeł.

 

Potężny i podstępny Gryf

– Nie bój się – przemówiła nieznana postać – Jestem Gryf – władca tej puszczy. Wiem, że szukasz odpowiedniego miejsca do założenia grodu. Znam takie. – Po czym rozpostartymi skrzydłami wskazał na półwysep, na którym stali. – Tu ty i twoi potomkowie będziecie bezpieczni. Z dwóch stron otaczać was będą rzeki: Wisła i Zgłowiączka. Dalej rozciąga się puszcza. Jeśli obiecasz, że ani twoi drwale, ani ich następcy nie zniszczą mojej puszczy, przyrzekam, ze żaden wróg tego grodu nie przejdzie przez las.
– Przyrzekam – rzekł od razu książę.

– Dobrze. Zatem twoi poddani, szczególnie kobiety i dzieci zawsze będą bezpieczni. – To mówiąc Gryf zniknął.

Następnego dnia przerażeni giermkowie znaleźli księcia na polanie, pod jednym z drzew. Gdy obudził się poinformowali go, że jeżeli chce zdążyć do zamku ojca przed nocą muszą zaraz wyruszyć. Wtedy Włodzisław opowiedział im nocną historię i zarządził budowę grodu.

Podstępny Gryf i skutki złej obietnicy

Jego mieszkańcy mimo upływu lat nadal pamiętali o przysiędze danej Gryfowi i dbali o las. Orzeł również dotrzymywał słowa i wszyscy, którzy pragnęli zaatakować dumne miasto Włodzisława ginęli w niewyjaśnionych okolicznościach w puszczy.

Po wielu latach następca księcia zmuszony trudną sytuacją materialną oddał miasto biskupom. Ci nie wierząc w pogańskie legendy postanowili wyciąć drzewa w puszczy i budować z nich mury miejskie. Nie pomagały prośby i groźby mieszkańców.

Po pewnym czasie stacjonujący w pobliskim Toruniu Krzyżacy dowiedzieli się o budowie zabezpieczeń w mieście biskupim. Uznali więc, ze skoro kapłani nagle postanowili się bronić, musieli przywieźć do grodu jakiś skarb. Rada zakonu podjęła zatem decyzję o zaatakowaniu miasta.

Przerażeni wjechali do puszczy, w której znikali ich poprzednicy. Zdumieni i szczęśliwi dotarli bezpiecznie do fosy otaczającej Włocław. Nie wiedzieli o podstępie Gryfa. Ten, będąc świadomym, że to nie z winy mieszkańców grodu złamano przysięgę, postanowił pomóc Włocławianom. Nie mógł już bronić traktu wiodącego do miasta. Ostrzegł więc ich o zbliżającym się najeździe. Mieszczanie natychmiast zabrali swój dobytek i schronili się w pobliskiej puszczy. Wysłali również przedstawicieli do biskupa, informując go, że miejska drużyna nie zdoła pokonać Krzyżaków. Duchowny nie chciał jednak uwierzyć w “pogańskie opowieści” i postanowił, że wraz ze swoimi wojami pozostanie w mieście.

Obrona miasta

Biskup bronił dzielnie miasta. Mimo to musiał oddać zamek zakonnikom. Ci nie znaleźli w nim żadnego skarbu, ani poddanych. Uznali, więc że dobry duchowny pragnąc ochronić mieszczan wysłał ich do pobliskiego Brześcia. Ze złości postanowili doszczętnie spalić zdobyte miasto.

Żal ogarnął Włocławian, gdy widzieli jak Krzyżacy palą ich domy, kościoły i spichrze. Do grodu wrócili dopiero po kilku dniach, kiedy nie ostał się tam żaden zakonnik. Wtedy też postanowiono odbudować miasto, dając mu skromniejsze miano Włocławek.

Mieszczanie nie zapomnieli o Gryfie. W ramach podziękowań postanowili, że odtąd w herbie miasta obok lwa- symbolu poświęcenia biskupiej drużyny, będzie stał orzeł - obrońca miasta.

Do dziś Włocławianie wierzą, że gdy zajdzie tak potrzeba przywódca puszczy wróci, aby ich ostrzec.

Taką historię opowiadał wiatr drzewom i zwierzętom w podwłocławskim lesie.

 

https://www.rmf.fm/bajeczna-polska/news,24323,wloclawek-i-jego-historia-dlaczego-wloclawek-jest-wloclawkiem.html

https://www.rmf.fm/bajeczna-polska/amp,24324,wloclawek-i-jego-historia-legenda-o-gryfie-i-poczatkach-miasta.html

 

 https://www.gmina.wloclawek.pl/art,241,herb-flaga-insygnia.html

 

   Włocławek jest stolicą Kujaw, więcej informacji na ten temat znajdziecie w poniższym linku:

https://www.szkolnictwo.pl/szukaj,Kujawy




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz